Thema-artikels

“De holacratie” beweert het antwoord op deze vraag te zijn. Dit managementsysteem waarbij de hiërarchie wordt afgeschaft om de werknemers meer autonomie te bieden werd in 2001 ontwikkeld door Brian Robertson. Concreet definieert de holacratie de organisatie en de structuur van een onderneming, evenals de manier waarop beslissingen worden genomen. 

Zo omvat een holacratische onderneming verschillende onderling van elkaar afhankelijke kringen die zichzelf controleren. Dit begrip van een kring vervangt de traditionele piramidale structuur, te meer daar de beslissingen collectief worden genomen. Dit type organisatie kan beschouwd worden als een kader en binnen dit kader bepaalt iedereen de werking die het meest geschikt is voor zijn onderneming.

Een dergelijk model gaat gepaard met respect voor bepaalde grote principes

1. De aanvaarding van de spelregels:

De hiërarchische overste moet aanvaarden dat hij niet langer de enige baas aan boord is. Hij draagt zijn autoriteit over aan de collectiviteit, die daar net als hij gebruik van kan maken.

2. De definiëring van de rollen:

Een taak definieert niet langer een rol of een functie. Elke activiteit van de onderneming wordt opgedeeld in werkeenheden die dan leiden tot rollen. De werknemers nemen gemiddeld 4 rollen op zich en ze moeten daar dan volledig zelf voor instaan en ook zorgen voor een eigen werkkader.

3. Toewijzing van de rollen:

Deze taak komt doorgaans de manager van de onderneming toe. Het betreft hier al een specifieke rol: “de eerste band” van de kring die meerdere kringen omvat. De persoon die instaat voor de eerste band heeft niet meer macht dan een ander lid van de kring, ze kan de samenstelling van de kringen enkel wijzigen als ze het “managementproces” volgt.

4. Managementprincipe:

In alle levende structuren ontstaan behoeften en daar moet aan tegemoet gekomen worden om het evenwicht van de structuur te behouden. Deze behoeften, die “spanningen” worden genoemd, worden samen besproken. Een van de medewerkers stelt een idee voor en alle medewerkers analyseren samen of dit idee al dan niet goed is. Is dat het geval, dan wordt het toegepast en indien nodig wordt een andere piste voorgesteld. Dit is een manier om alle medewerkers tevreden te stellen, maar ook om ze te betrekken bij het leven van de onderneming.

5. Afzien van de visie:

De klassieke systemen worden gestuurd door het beeld van een visionaire baas die alle touwtjes van zijn onderneming in handen heeft. De holacratie gaat ervan uit dat een onderneming niet wordt gestuurd door de baas, maar wel door de realiteit waarin ze bestaat. Naarmate de onderneming evolueert, krijgt ze te maken met specifieke uitdagingen waaraan de medewerkers met hun expertise het hoofd moeten bieden.

In 2014 deed Zappos – een groot platform voor e-commerce – het experiment. De onderneming, die 1500 mensen tewerkstelt, stapte af van het concept van de “visionaire baas”. De grote verandering voor Zappos bestond erin dat het bedrijf moest rekenen op de creativiteit van al het personeel en niet langer van een handjevol mensen.

En wat als de onbekende in de vergelijking van het succes nu eens de vrijheid was? Hoera, we hebben de waarde van “x” gevonden, maar daarom is de vergelijking nog niet opgelost. Dit bevrijdde management werkt niet met alle profielen. Hoewel de meeste werknemers streven naar autonomie en vrijheid, wil niet iedereen de verantwoordelijkheden nemen die daarmee gepaard gaan.Bovendien staan sommige mensen weigerachtig tegenover verandering.

Dit nieuwe en veelbelovende model doet echter een vraag rijzen: zullen de ondernemingen van morgen van de werknemers een ondernemersgeest eisen?

 

Bron: 
http://www.econovateur.com/entreprise-liberee-holacratie-biologique-economie-sociale-et-solidaire/
http://holacracyinsider.com/blog/entreprise-liberee-et-holacracy-quelle-difference
https://lentreprise.lexpress.fr/rh-management/management/5-choses-a-savoir-sur-l-holacratie_1675855.html

• Delen

Om te beginnen: wat betekent 'klagen' nu eigenlijk concreet? Volgens het woordenboek is het uiting geven aan pijn, droefheid of ontevredenheid. Het is officieel: we worden allemaal op dezelfde hoop geveegd. In de file, op het werk of thuis ... We hebben redenen te over om steen en been te klagen. De meest gehoorde uitleg is dat klagen de beste manier is om stress of frustraties uit je lijf te krijgen.

 

Studies die hiernaar werden gedaan, maken echter korte metten met die theorie. Het ziet ernaar uit dat de uiting van onze ontevredenheid meer kwaad dan goed doet... 
En het gebeurt allemaal in de synapsen! “Wanneer je een gedachte hebt, slaat één synaps een brug naar een andere om die een elektrisch signaal te sturen. En daarin zit de informatie waaraan je denkt”, legt psychiater Steven Parton uit.

 

Hoe meer verbindingen er zijn, hoe dichter de synapsen bij elkaar liggen en hoe korter het traject wordt. Met andere woorden: onze hersenen registreerden de weg die dit idee heeft afgelegd. Er worden automatismen gecreëerd die maken dat we iedere keer op dezelfde manier op een bepaalde situatie reageren. Klagen in de file is daar een mooi voorbeeld van. We weten al lang niet meer waarom we klagen, maar we doen het wel iedere keer opnieuw. “Dit gebeurt wanneer de synapsen die voor het negatieve staan dichter bij elkaar liggen en onderling beter zijn verbonden dan de synapsen die positieve gedachten vervoeren. De gedachte die de bovenhand krijgt, is uiteraard deze die de kleinste afstand moet afleggen. En hier is dat dus de negatieve gedachte”, legt Steven Parton uit.

 

Die herhaalde negatieve houdingen zijn niet alleen zinloos, maar ook nog eens ongezond! Wanneer we klagen, ontstaat er een grote nervositeit in ons lichaam waardoor het cortisol gaat aanmaken, ook wel het stresshormoon genoemd. En dat maakt ons kwetsbaarder: het afweersysteem faalt en het risico op een hartaanval, diabetes of zwaarlijvigheid neemt toe. Stress is echt slecht voor ons. Het is net zo dodelijk als alcohol of junkfood. Die 30 dagen zonder klagen waren dus echt wel nodig. En als een slecht humeur besmettelijk is, dan geldt dat net zo goed voor een goed humeur! Vergeet dus niet te lachen vandaag!

 

Source: https://www.nouvelobs.com/sante/20160429.OBS9463/se-plaindre-est-mauvais-pour-la-sante-c-est-scientifiquement-prouve.html

• Delen

Intuïtie komt van het Latijnse 'intuiri', dat aandachtig naar je binnenkant kijken betekent. Met andere woorden: het nemen van beslissingen beperkt zich soms tot de kennis waarover wij beschikken. Maar net als alles wat niet te meten is, twijfelen we aan de echte kracht van intuïtie. Dat gaat zelfs zo ver dat sommigen mensen zelfs niet meer kunnen luisteren naar dat kleine stemmetje diep vanbinnen. De vraag is dus: kan de rationele intelligentie worden afgewogen tegen die zogenaamde irrationele intelligentie, namelijk de intuïtie? Het antwoord is 'neen'.

Want inderdaad, intuïtie is een denkwijze die losstaat van de rede en dus niet het resultaat van een weloverwogen gedachte, noch een deductie, noch een redenering, noch een andere metafoor voor het voortbrengen van een gedachte. Intuïtie en rede komen uit twee verschillende delen van de hersenen. 
De intuïtieve kennis komt uit de rechterhelft en de rationele kennis uit de linkerhelft van de hersenen. 
Dat betekent dat het ene niet meer waard is of efficiënter is dan het andere. Het zijn twee verschillende vormen van intelligentie. Schopenhauer omschreef het als 'het fabrieksmerk van alle geniale werken'.

Het nadeel van dat 'geniale' vermogen is waarschijnlijk dat het wordt 'geparasiteerd' door alles wat onder denkwerk en dus het rationele valt. Toegegeven, het fenomeen is onze maatschappij ook niet vreemd. Onze cultuur laat weinig ruimte voor alles wat onverklaarbaar is, omdat we alles graag willen kunnen meten. Net als die goede oude raad die zegt dat je een beslissing neemt door 'voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen', wat in feite niets anders is dan een andere manier om niet naar jezelf te luisteren. Heel vaak overwint de rede, omdat haar rechtlijnige en vierkante karakter comfortabeler lijkt, want het laat minder plaats voor twijfel. En het is zo dat wij de foute keuzes maken.

Jung maakt terecht een onderscheid tussen twee entiteiten die in ons zitten: het ik en de ziel. Het ik zit vol overtuigingen, clichés en de vrucht van gedachten van mensen uit onze omgeving die ons kunnen beïnvloeden. In tegenstelling tot het ik, dat niet naar zichzelf luistert, weet de ziel altijd wat goed is voor de mens waarin ze huist.

In ieder geval lijken we er allemaal belang bij te hebben af te stappen van dat klassieke model dat, geleid door rede, soms bepaalde lotsbestemmingen afschut.

 

Voorbeelden waarin de intuïtie zegeviert, zijn er genoeg.

 

Denk maar aan Gordon Moore, de oprichter van Intel, die de microprocessor ontwikkelde op basis van een intuïtie die een hypothese werd ... 
Of Bill Gates, die het gevoel had dat de computer persoonlijk zou worden en dus het besturingssysteem verkocht dat op iedere machine kon worden geïnstalleerd. Het bleek een schot in de roos! 
En laten we zeker Mark Zuckerberg niet vergeten. De echte revolutie van zijn Facebook schuilt niet zozeer in de manier van communiceren, maar wel in de hoeveelheid informatie die hij over iedere gebruiker heeft. 
And last but not least: Steve Jobs! Intuïtie fluisterde hem de krachttoeren in met een succes dat dag na dag groeit. En hoewel hij vaak werd afgeschilderd als een ziener bleef Steve Jobs een onbuigzame, perfectionistische en opvliegende man die zich verantwoordelijk voelde voor wat nu een van de grootste technologische revoluties is.

Als je naar die vele innovaties kijkt, lijkt het vanzelfsprekend dat de intuïtie geen futiliteit is en de rationele intelligentie duidelijk voorafgaat.

• Delen

Open Space reikt je enkele concrete, gebruiksklare sleutels aan:

1.  Haalbare en positieve doelstellingen bepalen
2.  Leren anticiperen
3.  21 minuten vroeger opstaan
4.  Nederig leren worden
5.  20 minuten per dag mediteren

Door al deze elementen loopt een rode draad: jezelf leren kennen. Weten wie je bent, je sterke en zwakke punten, je capaciteiten en beperkingen kennen en respecteren.

Door haalbare doelstellingen te bepalen, kun je een actieplan met duidelijke stappen opstellen. Kies een vaste richting en laat al je daden samenlopen op diezelfde koers. Positiviteit vervat het idee dat deze doelstellingen worden gerealiseerd voor jezelfen voor je eigen ontwikkeling, en niet tegen iets of iemand zijn gericht. Een duidelijke tabel (digitaal of papier) met daarin alles wat je inspireert kan daarbij een grote hulp zijn.

Anticiperen: door je omgeving en je kennis daarvan waar te nemen. Dominique Ringler, coach van de groep Tuuurtle, illustreert: “We gebruiken de schildpad als mantra om aan onze coaches uit te leggen dat traagheid goed is om snelheid te maken. Ze heeft het vermogen zich in zichzelf te keren om te herbronnen en ze is er vooral al zo lang (al lang vóór de dinosaurussen!) dat ze perfect leerde anticiperen, zich leerde aanpassen en zichzelf door en door kent.” Een zekere, duurzame realisatie boven een snelle en vluchtige daad.

Door 21 minuten vroeger op te staan, kun je jezelf voorbereiden op een positieve en productieve dag. Het programma:

• 7 minuten zachte (stretch)oefeningen om het lichaam in zachtheid te wekken. Sta nooit bruusk op!
• 7 minuten om de mantra's te herhalen die we de hele dag zullen gebruiken om onze acties te verwezenlijken. Voorbeeld: kalmte, actie, goedheid, waarneming, ...
• 7 minuten mediteren: mediteren betekent niet dat je aan helemaal niets denkt, maar dat je je hoofd leegmaakt. In de stilte kunnen de voornemens die je net genomen hebt zich in je geest verankeren.

Nederigheid als antwoord op de arrogantie rondom ons: Om bij het voorbeeld van de schildpad te blijven: de haas werd de dupe van zijn arrogantie. De schildpad, die zichzelf goed kent, bepaalt doelstellingen op basis van haar kennis van haar eigen kunnen, zonder overijverig te willen zijn. Sustainability.

Mediteren: neem in de loop van de dag 4 x 5 min de tijd om te mediteren en even tot rust te komen. Maak je hoofd leeg. Trek je eender waar terug, zelfs op het toilet, laat even alles vallen en laat de rust haar werk doen.

Leg je daar volledig op toe en herhaal deze oefening zo vaak mogelijk.

• Delen

Volgens een studie uitgevoerd door de onderzoekers Adam Grant (Wharton) en Francisco Gino (Harvard) is 'danku' het belangrijkste gebaar in motivatie op de werkvloer. Nochtans is de werkvloer de minst 'dankbare' plek in ons leven. Een paradox? Slechts 15% van ons zegt 'danku' op het werk en 35% van de personen zegt dat zijn managers nooit 'danku' zeggen. Tof ... En toch is bewezen dat dankbaarheid en erkenning de kwaliteit van het werk verbeteren. Dankbaarheid kan positieve en dus gezonde emoties teweegbrengen.

De vraag brandt dus op onze lippen: waarom bedanken wij niet genoeg?

We zijn op de een of andere manier gaan denken dat we ons op die manier kwetsbaar opstellen, alsof we daarmee toegeven onze problemen niet zelf te kunnen oplossen. Maar iedereen doet toch gewoon zijn werk, niet? Zo bekeken lijkt een woordje van dank bijna overbodig ... Maar het is net in die 'bijna' dat alle nuance schuilgaat. Tijdens een experiment aan Harvard begon 66% van zij die na een eerste hulp een 'danku' kregen spontaan opnieuw. Het resultaat: 50% meer succes voor de samen ondernomen actie. Cijfers die aan het dromen zetten, toch?

 

En als u dit las, zou er een andere vraag in u moeten opkomen: hoe doen we dat dan? De gewoonte om cadeautjes te geven is zo oud als de wereld zelf. Stamhoofden gaven elkaar al geschenkjes om de vrede te bewaren, of om bescherming of voedsel te krijgen. Ook nu nog worden grote momenten in het leven van een onderneming bezegeld met geschenken. Het succes van bedrijfsgeschenken, zoals we ze nu kennen, gaat terug tot de jaren 1950. In die tijd werden vooral de 'vette' klanten bedankt. Geleidelijk aan breidde de gewoonte uit naar werknemers, leveranciers en een kring van bevoorrechte personen (journalisten, aandeelhouders enz.) Denk maar aan restaurants, reisjes, bedrijfsfeesten, ...

Waar wacht u nog op? Dankbaarheid verandert uw ingesteldheid, creëert oplossingen, wekt positieve emoties die de werksfeer verbeteren ... en is vooral besmettelijk. We durven wedden dat dit het enige virus is dat u deze winter met open armen verwelkomt!

• Delen